چوہے کھان والے بھارتی:ماڑے فیر کیہہ کرن؟ وائس آف امریکہ

لاہور(مانیٹرنگ رپورٹ)دنیا دے بہوں سارے پردھان امیر لوک بھارتی نیں۔بھارت اک ایٹمی طاقت وی ہے۔بھارت وچ مڈل کلاس دی گنتری30کڑوڑ توں وادھو ہے۔ہن ایہہ خبر نوائے وقت دی نہیں سگوں وائس آف امریکہ دی ہے۔جے نرے اک صوبے وچ بن واسیاں دی گنتری اٹھ لکھ ہے تے سارے ملک وچ انہاں دی گنتری کڈی ہوئے گی ایس بارے تساں آپ سوچ سکدے ہو۔ہن تسی خبر پڑھو تے بھارت بارے پرانے خیالاں نوں مڑ ویکھو۔
جے تہانوں بھارتی ریاست بہار دے قصبے ’’عالم پور گونپورا ‘‘جان دا اتفاق ہوئے تے تھاں تھاں، گلی محلے وچ بھیڑ نظر آندی ہے۔ جداں تسی مجمع دے اندر ویکھو گے تہانوں اک شخص وکھائی دیندا ہے جیہڑا چوہا مارن دی کوشش کررہیا ہے۔ جداں چوہا مرجاندا ہے تے لوک تالیاں وجا کے ایس نوں داد دیندے نیں۔ تسی سمجھ رہے ہوں کہ گونپورا وچ چوہیاں دی گنتری وادھو ہوئے گی ۔ نہ جی، اجہی کوئی گل نہیں ہے۔ اوتھے تے چوہے مشکل نال ملدے نیں تے کسی چوہے دا ملنا خوشی دی گل ہوندی ہے کیونجے ایس قصبے دی آبادی دے کجھ لوک چوہے بڑے شوق نال کھاندے نیں۔ انہاں نوں چوہے کھانا بہوں چنگا لگدا ہے۔ خبررساں ادارے اے ایف پی نے چوہا مارن دے اک واقعہ دی ویڈیو بنائی ہے جس وچ پھیکن مانجھی چوہامار کے محلے والیاں توں داد موصول کردا ہے۔ منجھی دا قبیلہ قصبے توں ہٹ کے مٹی تے سرکنڈیاں توں بنیاں ہوئیاں جھونپڑیاں وچ رہندا ہے۔ انہاں دا شمار بھارت دے غریب ترین لوکاں وچ ہوندا ہے۔ گوشت انہاں دی پہنچ توں بہوں دور ہے۔ چوہے انہاں لئی گوشت دا بدل ہے جس نوں اوہ بڑی رغبتاں نال کھاندے نیں۔ مانجھی دا کہنا ہے کہ صرف پندرہ منٹ لگدے نیں تے چوہے دا لذیذ سالن بن جاندا ہے۔ انہاں نے دسیا کہ ساڈی آبادی دے ہر شخص نوں ایہہ ڈش بنانی آندی ہے تے انہاں نوں ایہہ بہت پسند ہے کیونکہ ایہہ گوشت دا سالن ہے۔ بھارت دی غریب ترین آبادی دا ایہہ گروپ موسہار کہلاندا ہے۔ ایس نوں بن باسی وی آکھیا جاندا ہے۔ انہاں دا شمار نچلی ذات دے ہندو گروپاں وچ آکھیا جاندا ہے۔ انہاں دا معاشرتی مقام تے درجہ اینا گھٹ ہے کہ ہندو ذات پات نظام وچ سب توں نچلے درجے تے فائز شودراں تے دلتاں وچ انہاں نوں نیچ سمجھدے نیں۔ بھارت وچ بن باسیاں دی گنتری 25 لکھ دے لگ بھگ ہے۔ انہاں دی زیادہ تر وستیاں، بھارتی ریاستاں بہار تے اتر پردیش وچ پائی جاندیاں نیں۔ انہاں نوں چوہے خور وی کہندے نیں۔ موسہار دی سیوالئی تن دہاکیاں توں کم کرن والے سماجی کارکن سدھاور گھسی دا کہنا ہے کہ آبادی دا ایہہ گروپ بھارتی غریباں وچ وی بہوں غریبڑا ہے تے حکومت دے کسی فلاحی پروگرام تک انہاں دی رسائی نہیں ہے۔ اوہ محنت مزدوری کرکے بڑی اوکڑاں نال نرا ہک ڈالر ہر روز کماندا ہے جس تے گذر بسر بہوں اوکھی ہے۔ سدھا دا کہنا ہے کہ بن باسیاں لئی اک وقت دی روٹی کمانی وی بہوں اوکھی ہے۔ صحت اتے صفائی دی سہولتاں نہ ہون پاروں آبادی دے ایس گروپ وچ کوڑھ دا مرض عام ہے۔ پر جے انسان کسی چیز دا پکا ارادہ کرلے تے رستے آپدے آپ نکلدے چلے آندے نیں۔ جتن رام منجھی ایس دی اک زندہ مثال نیں۔ موسہار گروپ توں تعلق رکھن والے جتن رام 2014 وچ ریاست بہار دے پہلے بن باسی وزیراعلیٰ بنے تے 9 مہینے تک ایس عہدے تے فائز رہے۔ اوہ کہندے نیں کہ تعلیم دے سوا کوئی وی چیز انسان دی حالت نہیں بدل سکدی۔ ایہہ تعلیم ہی سی کہ آبادی دے غریب ترین گروپ دا اک فرد بھارت دے آبادی پاروں پردھان صوبے دا وزیراعلیٰ بنیا۔ انہاں نے اپنی زندگی دے سفر دا آغاز اک چرواہے دے طور تے کیتا سی تے انہاں نوں مزدور دی حیثیت نال کھیتاں تے جبری مشقت وی کرنی پئی سی۔ جتن رام کہندے نیں کہ ساڈے گروپ نوں بھارت وچ لفٹ ہی نہیں کروائی جاندی کہ ساڈی آبادی بارے صحیح گنتری دا کسی نوں علم نہیں۔ میرے اندازے دے مطابق موسہار 80 لکھ توں زیادہ نیں۔ کوئی انہاں لئی کجھ نہیں کررہیا۔ شاید اوہ ٹھیک ہی کہندے نیں کیونکہ اج وی پھیکن منجھی تے دوجے بن باسی چوہے پھڑ کے خوش ہوندے نیں تے ایس نوں کھانا عیاشی سمجھدے نیں۔ پر ریاست بہار دے سماجی بہبود دے وزیر رمیش رشی دیو ایس توں اختلاف کردے نیں۔ انہاں دا کہنا ہے کہ تبدیلی آرہی ہے تے انہاں دا محکمہ سارے غریب طبقیاں دی حالت سدھارن لئی سخت محنت کررہیا ہے۔